vrijdag, september 01, 2006

Ik heb het Licht gezien !

Heb je dat ook, je zit iets te lezen, iets te bekijken, en plots zie je Het Licht.
Nee, ik heb het niet over een verschijning van één of andere heilige, ik heb het over het feit dat je plots iets inziet, dat plots iets klaar en helder is.
Vanmorgen had ik weer zo iets! Ik ben een boek aan 't lezen van de oorlog in Vietnam, en plots zag ik het verscheurende van de oorlog in Libanon voor me!
Ik citeer: Denver zag een vrouw in blauwe pyama, een juk met twee emmers dragend, hollen naar de bosjes. Hij schoot haar neer. 't Was een vietcong, zij was daar, dus 't moet wel een vietcong zijn...
Zie jij het nu ook ? Het verscheurende van een oorlog tegen een vijand die onherkenbaar is, niet te herkennen van de gewone burger ?
Begrijp je nu ook de verwoestingen in Libanon door de Israëli's ? Iedereen was de vijand, of...kon het zijn...
Verschrikkelijk !
Ergens wist ik dat wel, maar dat éne stomme kleine zinnetje confronteerde me plots met de onwezenlijk harde feiten. Verschrikkelijk...

Ik heb dat dikwijls, een plots inzicht. Confronterend ! Heb jij dat ook ? Hebben alle mensen dat wel eens ? Of bezit jij die gemoedsrust dat je de ganse wereld buiten je hoofd kunt houden?

Gek, ik herinner mij niet dat er ooit iemand dergelijke ervaringen aan mij vertelde, of herkende ik het niet ?

Vandaag zijn de kinderen voor het eerst weer naar school. Veerle belde me 20 voor 9 dat de bus er nog niet was doorgekomen...Ze zou de kinderen zelf naar de school doen, want ze moest gaan werken. Wellicht zal dat her en der het geval zijn, buschauffeurs die nog wat moeten zoeken, kinderen die niet gereed staan...Maandag zal alles al wel veel vlotter gaan.

Hopelijk komen ze allemaal bij een goede leerkracht terecht. Hoewel het al héél lang geleden is, herinner ik me nog perfect Ma Soeur Hubertine (Het vlaamse Zuster was toen nog niet gewenst in het katholieke onderwijs ???) Ook meester Van de Keire in 't klein college. Dat was toen ik drie maanden in het hospitaal lag, voor een kleine ingreep van 3 dagen... Ik herinner me ook slechte leerkrachten, bullebakken, sadisten en zelfs wat met pedofiele neigingen. Ik herinner me nog heel goed die priester-leraar in 't college die je vriendelijk uitnodigde op zijn kamer... Ik ben maar een keer moeten gaan... Wellicht niet meegaand genoeg ? Ook de leraar in 't klein college die later een boekje uitgaf met leuke citaten uit de opstellen van de kinderen...In de klas was het een echte sadist, die met veel genoegen je regel op je kneukels kapot sloeg... Leraars in alle soorten. Vorig jaar zat één van de tweeling in de klas bij een juf die, omwille van het feit dat er een dik kind in de klas zat (???) voortdurend hamerde op het feit dat je niet te veel mag eten !! Wij hadden voordien al last om die twee te doen eten, dan werd het plots hopeloos vechten tegen de bierkaai. Leerkrachten...Zij beseffen niet altijd hun invloed op de kinderen, zij weten niet of niet goed genoeg hoe ze kinderen soms in extreme houdingen duwen met hun uitlatingen..Of is dat hun bedoeling ??? Soms denk je dat wel eens als je het groene gedachtengoed geïndoctrineerd ziet bij je kleinkinderen...
Laat ons hopen...en laten wij elkaar bijstaan om wat scheefgedrukt wordt toch weer voldoende te kunnen helpen om recht omhoog te groeien.
Vergeet ook niet dat van af vandaag de broeders van liefde weer met hun verborgen toestelletjes zullen toezien op de toepassing van de zone 30...
Vergeet niet dat kinderen onvoorspelbaar zijn in hun gedrag op straat...Vergeet niet dat je een leven nooit meer kunt herstellen. De wereld is nog nooit zo gevaarlijk geweest voor kinderen als nu, vandaag. Wees voorzichtig, veel voorzichtiger dan gewoon voorzichtig.
Ik heb ooit een kat doodgereden, ik kon er niets aan doen, ik kon niet uitwijken door een tegenligger en het beest liep stomweg recht onder mijn wielen.
Ik hoor nog het gekraak van de beenderen onder mijn wielen.
Het was maar een kat.
Gelukkig, maar een kat...
Stel dat je het gekraak van de beenderen hoort van een kind ... 't Is om nooit meer in een auto te durven zitten...Je schuld of niet...
Hé, 't is vandaag weer somber... Ik wil mijn blog toch afsluiten met iets leuks, een mopje? Iets uit de kindermond ? ...vandaag gelezen in verkenner.be...
Oma vraagt haar kleinkind die binnenkort 4 wordt wat ze graag wil..." De pil" zegt de kleine, de oma is verbijsterd... "de pil???" "Jazeker" zegt de kleine, "ik heb nu al drie poppen en dat is genoeg !"
Leuk hé ? Op verkenner.be staat er iedere dag een mopje, maar soms zijn ze wel wat aangebrander...

tot morgen?

Geen opmerkingen: