dinsdag, juli 25, 2006

visdag

Luc is terug van zijn verlof aan zee. Gisteren belde hij om me geluk te wensen met mijn verjaardag en om af te spreken om te gaan vissen.
De week kan niet meer stuk, we gaan vissen.
Gisteren kreeg ik een heel leuke kaart van Mieke en nog een telefoontje bovenop ! Met nadruk op telefoonTJE...Bij Mieke heb ik gewoonlijk nog een uur later last van mijn arm en mijn oor...nu hield ze het kort, want.."anders zeg je weer dat ik veel te lang bel..."
't Zal wel Lieve geweest zijn die zo vriendelijk was om dat door te brieven...maar 't heeft geholpen ! Ik ben altijd blij als ik een telefoontje krijg met nieuws van Mieke, maar hoe ze het doet om telkens zo lang te praten, ik weet het bij god niet. Ik kan het in ieder geval niet, voor mij is een telefoon een gebruiksvoorwerp, voor Mieke blijkbaar een soortement speakerscorner...
Mieke , niet laten van eens te bellen, hé, maar je weet, heb compassie met mijn armen en oren..Merci !
Blijkbaar vinden heel wat mensen die 60 een speciaal iets ? Ik heb ooit eens op een website al de verschillende soorten van kalenders die momenteel, nu , maintenant in gebruik zijn op deze aardkloot...ik denk dat mijn leeftijd al naargelang de kalender varieert tussen de 40 en 90 jaar of zoiets... Het is een soepke, en iedereen houd er aan vast als aan zijn leven ??? Ons jaar heeft nog enige logica, de omloop rond de zon...maar waarom ze precies het begin van het jaar op die of op die dag leggen is mij een raadsel. Naar mijn gevoel zou de eerste dag van de lente een veel leuker en logischer begin van het jaar zijn..Ik moet toch eens op die website terug gaan snuffelen of er niemand is met die begindatum... lijkt mij veel leuker...
Gek dat we zo'n belang hechten aan tijd. Terwijl we weten dat het relatief is...en wat we ook doen, we hebben er niets over te zeggen wanneer onze tijd begint, en eigenlijk ook niet wanneer het zal eindigen.
Dat brengt mij op de gemiddelde levensduur van de mens (de schuld van de pastoor op de begrafenis van Patrick, hij sprak er over in zijn preek). Punt is dat de levensduur steeds maar verder stijgt. Misschien worden al mijn kleinkinderen wel meer dan 100...Zou dat echt een verbetering zijn? Soms zie je zo'n honderdjarige die nog echt goed is (een paar weken terug was er een in Bevere (Oudenaarde) die met zijn fiets naar zijn eigen jubilee is gereden...)maar je ziet er ook die daar zitten als een hoopke ellende...Ik herinner mij nog ons ma, die het echt niet meer aankon, en vroeg om te mogen sterven, ze had haren tijd gehad zei ze...En ze is kort nadien in haar slaap stillekes uitgestapt. Soms heb je het gevoel dat ze sommigen van die 100-jarigen heug tegen meug in leven houden...Voor mij hoeft dat niet, ik hoop dat ik zoals mijn moeder, op het moment dat ik mij voel alsof ik het allemaal gehad heb, kan stillekens uitstappen.
Jongens, wat zijn we weer zwaar op de hand, ik begon nog wel met vissen !

Ik ga mijn lokspijs maken voor de karper...We gaan naar 't park, hopelijk bijt de karper, want het is al zo lang zo 'n heet weer dat de karper wellicht loom en lui zal liggen te liggen in de bovenste lagen van het warme water...en dan is een beet een gelukje. Maar met mijn jaaglijn kan ik proberen ze ook daar te verleiden...Hoop doet leven.

Allee, we zijn er mee weg...als ik veel geluk heb, dan zul je er wel van horen, anders zwijg ik wel stillkens...
a domani ?

Geen opmerkingen: